Kerk
Het dorp Sassenheim is gesticht op een met bomen en struiken begroeide duinenrij, te vergelijken met het bos nabij Keukenhof. De Dorpskerk, het kerkgebouw en het kerkhof, is gebouwd op één van die duinen. Aanvankelijk wellicht een houten kapelletje. Dit kapelletje werd in de twaalfde eeuw vervangen door een met tufsteen opgetrokken zaalkerk met een vlak plafond.
Interieur
Bij het betreden van de Dorpskerk vallen de drie kroonluchters direct in het oog.
Deze kroonluchters zijn oorspronkelijk afkomstig uit de Grote of St. Jacobskerk te Den Haag. H.K.H. Koningin Emma heeft ze aan deze kerk geschonken; zij ging hier regelmatig ter kerke en meerdere koningskinderen zijn er gedoopt.
Deze kroonluchters zijn oorspronkelijk afkomstig uit de Grote of St. Jacobskerk te Den Haag. H.K.H. Koningin Emma heeft ze aan deze kerk geschonken; zij ging hier regelmatig ter kerke en meerdere koningskinderen zijn er gedoopt.
Torenportaal
In het torenportaal hangt het originele Angelusklokje: een getijden-klokje. Dit klokje is in 1563 gegoten door klokkengieter Aelt Boister, beter bekend als Aelt de Stomme en draagt de naam Ihesus Ma. Het klokje is in 1920 uit de toren verwijderd en spoorloos verdwenen. 60 jaar later is het, in bezit van de Congregatie van de Zusters te Boxmeer, teruggevonden in een kapelletje nabij kasteel “Boxmeer”.
Toren
In de toren hangen: de grote luidklok ‘Willem Wegewaert’, de replica van het Angelusklokje en de klokken van het Oranjecarillon.
De luidklok ‘Willem Wegewaert’ is gegoten door klokkengieter Willem Wegewaert te Deventer in het jaar 1595.
Middellijn: 1.20 m, gewicht: 1148 kg.
Op dinsdag 10 augustus 1943 werd de klok van Willem Wegewaert door de bezetter uit de kerktoren van Sassenheim gehaald met de bedoeling om deze om te smelten en te gebruiken voor de oorlogsindustrie.
De luidklok ‘Willem Wegewaert’ is gegoten door klokkengieter Willem Wegewaert te Deventer in het jaar 1595.
Middellijn: 1.20 m, gewicht: 1148 kg.
Op dinsdag 10 augustus 1943 werd de klok van Willem Wegewaert door de bezetter uit de kerktoren van Sassenheim gehaald met de bedoeling om deze om te smelten en te gebruiken voor de oorlogsindustrie.
Het Oranjecarillon
Op initiatief van de toenmalige burgermeester in Sassenheim is, in samenwerking met de ‘Klokkencommissie’, het plan opgevat om een beiaard in de toren van de Dorpskerk aan te brengen.
De Dienst Monumentenzorg heeft, na onderzoek, aangegeven geen bezwaar te hebben tegen plaatsing van de beiaard, evenals de eigenaresse, het College van Kerkvoogden van de N.H. Kerk.
De Dienst Monumentenzorg heeft, na onderzoek, aangegeven geen bezwaar te hebben tegen plaatsing van de beiaard, evenals de eigenaresse, het College van Kerkvoogden van de N.H. Kerk.
Bronnen
Bronnen:
A.M. Hulkenberg: ’t Seer heerlijk Sassenheim & Voorhout’
Frans Baars: ‘Een klok op stap’
S. Vliem sr.: ‘In Sassenheim zingt de toren’
S. Vliem sr.: ‘Twee was gewoon . . . maar drie is een eenheid’
Uitgave: Protestantse Gemeente Sassenheim
Samenstelling: Hans de Nooij
Opmaak: Arja Meijer
A.M. Hulkenberg: ’t Seer heerlijk Sassenheim & Voorhout’
Frans Baars: ‘Een klok op stap’
S. Vliem sr.: ‘In Sassenheim zingt de toren’
S. Vliem sr.: ‘Twee was gewoon . . . maar drie is een eenheid’
Uitgave: Protestantse Gemeente Sassenheim
Samenstelling: Hans de Nooij
Opmaak: Arja Meijer